Nitro

Exact een jaar geleden bracht ik m'n zoon en drie vriendjes in een nabijgelegen stad naar de bioscoop. De rij voor de kassa bestond uit mannen in zwarte jassen, sixpacks bier onder de armen geklemd. Ladies not allowed. Anderhalf uur later stroomden ze intens tevreden 'Ik betaal nerreges meer voor!' en 'k*t' schreeuwend de bioscoopzaal weer uit, tussen de roodpluchen stoelen een met lege blikjes bier en ondefinieerbare viezigheid bezaaid slagveld achterlatend. The New Kids hadden alle mannenharten sneller doen kloppen. Ik dacht er het mijne van.

Na een rustig jaartje stond hij een paar dagen geleden met glimogen voor mijn neus. 'Mam, deel twee is uit, volgende week gaan we naar de bioscoop! En jij hebt deel één nog niet eens gezien!' voegde hij daar verwijtend aan toe.

Zo kwam het dat we vanavond het diner (toepasselijk friteusevoedsel) voor de buis nuttigden. Ondertussen keken we de zojuist van Piratebay gedownloade 'Turbo' van 'The New Kids'.

Wat een film! Geen diepgang, geen verhaal, geen fijne acteurs, geen moraal, geen humor, geen liefde, geen ingewikkelde intriges, geen mooi einde.

Om kort te gaan: volgende week sta ik met een sixpack onder mijn arm vooraan in de rij. Bij de kassa begin ik al te schreeuwen 'ik betaal nerreges meer voor!' en mep wat om mij heen. Ik schud de bierblikken, spuit de bioscoopzaal vol en schreeuw me schor. Weg met de moraal! Al die verantwoordelijkheid, dat plichtsbesef en steeds maar gewetensvol handelen, daar word je op den duur gewoon schijtziek van. Dat hebben die mannen goed bekeken. Dames, gaat allen mee. Anderhalf uur per jaar, moet kunnen!