Naar huis

Schakelen van één naar twee, van twee naar één. En dat een uur lang. Ik tuf achter een Toyota Avensis en hoop dat z'n remmen het doen.
Een Nederlands vlaggetje, flesje drinkyoghurt halfvol, een verroeste troffel en een wieldop.

Ik tuf over de brug.
Dode damesfazent, een stapel ongebruikte ingepakte plastic bekertjes. Inmiddels een grijs bestelbusje voor m'n neus.
Gloednieuw Duits puntvlaggetje met stokje en bevestigingsdopje. Nog een wieldop. Een blauw beesie van Albert Heijn. Halve wieldop. Eén schoen.

Bij de oprit nog meer verkeer erbij.
Bruin-oranje werkhandschoen. Plastic flesje, poppenhoofd, onbestemd kledingstuk.
Halve ekster. Vreemde stukjes ijzer, erg verroest. Groen lint met nepmedaille.
Weer een wieldop. Een doorschijnend doosje met ingepakte sandwich en een grote dop van de benzinetank van een vrachtwagen.

En dat is fileleed.