Schrijflust

Een schrijfretraite?????
Wie gaat er in godsnaam naar een schrijfretraite!
(En wat is het uberhaupt?) klik hier voor uitleg

Zo luidde ongeveer mijn reactie, want ik ben een nuchter type die zich de kop niet gek laat maken. En al helemaal niet met retraites. Maar deze retraite bleek sterker dan ik, en zodoende reed ik toch bewapend met laptop en gemakkelijke kleding een ruime week geleden samen met twee andere schrijvers naar de Eiffel.

In de oude en werkelijk prachtige pastorie maakten we kennis met de andere retraitanten. De start kon niet beter: zet een stel geestverwanten bij elkaar, schenk een mooie wijn en voilà. We spraken op gemoedelijke wijze honderduit, genoten van een culinaire dis, continueerden onze gesprekken met nog een goed glas wijn en kregen steeds meer zin in de rest van de week.

De retraite overtrof alle verwachtingen. Zit je normaal gesproken intens alleen en stoffig te worstelen met alinea's, verhaalopbouw, plots, boektitels, stijl, vertelperspectief, en vele afleidingsmanoeuvres, nu konden wij ons volledig concentreren op ons scheppend vermogen. Bovendien werkten we onder de bezielende leiding van een bekwame schrijfcoach. Schrokken we in het begin nog op wanneer een schrijver juichend de spreekkamer verliet, "Nu weet ik hoe ik verder moet, hoeraaa!" het werd al snel de norm.

Na meters herschrijfwerk, intriges en nieuwe alinea's kon de geest steeds heerlijk opladen in de wilde bossen, de sauna of de jacuzzi. Ook emoties kregen de ruimte, vele tranen vloeiden tijdens de zorgvuldig geselecteerde en tijdens het diner op democratische wijze gekozen films die 's avonds in de voormalige kapel werden vertoond. Vooral daar werd pijnlijk duidelijk wat een teergevoelige zieltjes schrijvers toch zijn. Tot in de kleine uurtjes duurde de nazit met analyses en diepzinnige gesprekken. Want schrijvers voeren graag gelaagde en diepzinnige gesprekken, vooral bij mooie bourgognes. In volzinnen én met een plot.

Het afscheid naderde veel te snel. Nog één maal doken we de jacuzzi in, bespraken voor de laatste keer het eigen en andermans werk, nuttigden de overgebleven flessen wijn, wisselden contactgegevens uit.

Ik ben al begonnen met sparen. Ten eerste om alle boeken te kunnen kopen waaraan tijdens de retraite is gewerkt, ten tweede wil ik volgend jaar weer!