'Hoe zou dat nou in z'n werk gaan' vroeg ik me af toen Nederland zich ergens onder aan de grafieklijn bevond. De AEX zag eruit als een lange glijbaan naar beneden, nergens in Nederland werd nog een huis verkocht, laat staan gebouwd en iedereen ging alleen nog in eigen land op vakantie. Een zorgwekkende situatie die enige overpeinzing vroeg. Want toch waren er nog steeds veelverdieners, representanten van de graaicultuur. Het betrof weliswaar een kleine groep, een laag percentage van de bevolking, maar ze waren er wel degelijk: de kranten stonden er vol van.
Het leek me wel wat en startte een klein onderzoekje naar dit fenomeen. Het gaat dus als volgt in zijn werk:
Ergens bij een van poen bulkend bedrijf ontstaat een vacature. Niet zo een die in de krant komt maar één die alleen bekend wordt gemaakt via oude jongens krentenbroodclubjes en koorballenkotscircuitjes. 'Jij vraagt Commissarisje Die en dan vraag ik Raad van bestuurslidje Zo en dan hebben we wat gesprekjes en regelen we even wat'. Zo'n vacature dus. Op hoog niveau. Qua salaris dan.
Nou zijn er kandidaten genoeg, want in 2007 zijn er al meer dan honderd commissarissen de laan uitgestuurd. Ook doordat veel grote organisaties fuseerden, kon een flink aantal commissarissen met een mooie premie het heil elders zoeken. Wie vooral overbleven waren de old boys, zeg maar 68+. En die zitten er nog steeds. Nou lees ik hier en daar dat jonge vrouwen nergens in de commissariaten zitten, en dat het toch wenselijk is dat ze daar aanwezig zijn. Daarom heb ik mij eens verdiept in wat je in je mars moet hebben om in aanmerking te komen. Op internet vond ik het volgende:
-Integriteit en een visie op het bereiken van integriteit in de maatschappelijke doelstelling;
–Het vermogen de maatschappelijke doelstelling te bewaken, ook door een evenwicht te zoeken tussen die doelstelling en de eigen inbreng vanuit het deskundigheids-en/ of ervaringsgebied;
-Een brede maatschappelijke belangstelling en ervaring;
-Inzicht in bestuurlijke processen;
-Inzicht in bedrijfsmatig werken en het bewaken van de continuïteitsdoelstelling van de organisatie;
-Het vermogen binnen de raad in teamverband te werken;
-Een relevant netwerk in het werkgebied van de organisatie;
-Ervaring in een toezichthoudende functie;
-Voldoende tijd om de toezichthoudende en adviserende rol te vervullen.
Kijk, dat stelt allemaal niet zoveel voor, dat doe ik thuis ook al. Niks nieuws onder de zon. Helaas is er op heel internet geen enkele vacature voor een leuk commissariaatje te vinden. 'Moet ik nu eerst lid worden van een koorballenkotscircuitje?' vroeg ik me af, “Of blijf ik dezelfde dingen doen als de commissarissen, maar dan voor mijn eigen kliekje voor spek en bonen?' Ik ben daar nog niet uit. Ik blijf alert. Voor iedereen die ook zwoegt en nog niet 'voor spek en bonus' kan werken, plaats ik als troost het volgende smaakvolle crisisrecept.
1 blik bruin bonen
1 bak gerookte spekjes
2 teentjes knoflook
2 uien
1 verse tomaat
2 eetlepels olie
Bakken, mengen en klaar.
Posts
