Onze tour begon in de grote bruine boon van de Rijksoverheid. Hij bleek vol innovatieve ontwikkelingen te zitten.
Ik kan alvast verklappen dat binnen enkele jaren slechts 'drijfsla' geconsumeerd wordt:
Of wat te denken van de fotosyntheseanalysator (een apparaat dat meteen in de gaten heeft of een plant ziek is, dood gaat of gewoon water, licht of voedsel nodig heeft zodat per plant de juiste behandeling robotmatig kan plaatsvinden, wat voorkomt dat hele kassen gespoten hoeven).
Onze Limburgse collega had dozen vol broodjes van bakker Jan meegebracht. Wij nuttigden Jans heerlijkheden in de buitenlucht. Ondertussen ontstak men even verderop de barbecue.
Na de lunch verspreiden wij ons in groepjes van 4 over het terrein van 66 hectare. Steeds meer donkere wolken pakten zich dreigend boven het themapark samen. Als het al van de barbecue was, dan liep hij flink uit de hand.
Tussen de bloemenpracht in Villa Flora volgde de ontluistering. Door mannen met megafoons werd ons 4 talig duidelijk gemaakt dat er gevaar dreigde en dat we ons ogenblikkelijk ordentelijk met z'n tienduizenden tegelijk naar de uitgang dienden te begeven. Alle Japanners haalden hun mondkapjes tevoorschijn en wij deden braaf wat ons gevraagd werd. Drie kwartier later stonden we opgewacht door de reporters van Limburg 1, kuchend buiten de poort.
Toch was het een inspirerende dag. Mijn tafel dek ik voortaan zo:
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten