Goedheiligman

Toevallig wandelde ik een café binnen waar Sinterklaas zich net achter een microfoon had geïnstalleerd. Het zaaltje zat vol jonge mensen met verwachtingsvol kloppende harten, want dat gebeurt zodra de goedheiligman zich laat zien. Maar cadeautjes kregen de bezoekers niet.

'Beste mensen', begon de Sint. Hij had een enigszins Veluws accent.
'Het moet niet gekker worden. Sinds mijn vroege jeugd, ik was toen ook al oud, werk ik mij een slag in de rondte en betaal ik keurig belasting en premies voor de Pieten. In Spanje heb ik geen Hollands nieuws gevolgd, ik had het veel te druk met Pieten managen en het grote boek bijhouden. Ik kan u verzekeren dat dat een zware klus is! En wat te denken van de keuringsdienst van waren tevreden stellen? Ik zou er bijna de pepernoten en de marsepein voor afschaffen. Maar goed, ik heb het er allemaal voor over, want binnenkort, over een jaar of 20, kan ik eindelijk met pensioen. Maar wat hoor ik hier in Nederland? Dat ik over 15 jaar tot mijn 67ste door moet werken!'

Hier zweeg hij even en nam een flinke slok bier. Geroezemoes steeg op uit het publiek. Hier had men nooit bij stilgestaan, maar het punt van de Sint was duidelijk. Hier kwam onrecht ter sprake, dit zaakje stonk.

'U begrijpt dat ik geschokt ben. Mijn suiker is ontregeld en de rikketik slaat er van op hol. Maar daar wil ik u natuurlijk niet mee lastigvallen. Ik wil gewoon tot mijn pensioengerechtigde leeftijd mijn zware taak kunnen vervullen. En dan een mooi pensioentje ontvangen en daarna trouwen met Trees. Eerlijk gezegd voel ik er veel voor om onder de huidige omstandigheden met pre-pensioen te gaan. Als statement wel te verstaan.'

Nu stegen er verontwaardigde kreten uit het zaaltje omhoog. De goedheiligman had de zaal flink in z'n ban. Hij nam nog een paar flinke slokken bier veegde het schuim met de achterkant van zijn spierwitte handschoen uit zijn snor.

'Gelukkkig ben ik een verstandig man' Vervolgde hij zijn betoog. 'Ik ben altijd zelfredzaam geweest. Met al mijn ervaring in het runnen van een filantropische zaak, heb ik besloten met mijn zakentalent eens flink veel winst te maken. U snapt, ik wordt hiertoe gedwongen door de politiek. Piet, laat de flipovers zien.'

De flipoverpiet haalde een leeg vel weg en daar verscheen zowaar een organigram dat zijn weerga niet kent.
'Dit, dames en heren, is de Sinterklaasbank, oftewel de SKB. U kunt hier leningen krijgen, hypotheken afsluiten, woekerpolissen kopen en Chocomunten bestellen. Ook kleine kinderen kunnen hun eerste rekeningetjes gerust openen bij de Goedheiligman.'

Nu kwamen er wat verbaasde uitroepen uit de zaal, maar Sint negeerde ze en ging door. 'Het is tijd om het helemaal anders te doen. Mijn logo is een zinkend schip. En daarom daag ik iedereen uit creatief met zijn leeftijdsgrenzen om te gaan. Ober, mag ik nog een biertje?'

Het werd mij een beetje teveel van het goede en ik wurmde me naar buiten. Een frisse novemberwind waaide door de stad. Ondanks de wat vreemde insteek van de Sint had hij toch iets aangewakkerd. Wie heeft zich ooit afgevraagd hoe die ouwe kerel het allemaal rooit? Ik besloot ter plekke vanavond geen wortel, maar een oude obligatie van de DSB in mijn schoen te doen.