Get a life!

Er was eens een onlinegamer die in een diepe, donkere grot woonde. Er viel geen moer te beleven zo midden in de berg. Het was er al jaren tochtig en koud en er veranderde nooit wat in het donkere hol. Onlinegamer vond er geen moer meer aan, maar ja, wat moest'ie anders? Een beetje zelf de wereld ontdekken soms, terwijl hij via z'n pc-tje kon zien dat het een bende in de wereld was? Hij peinsde er niet over. Dan bleef hij liever ondergronds onlinen. 'Tikkerdetikkerdetik' ratelden zijn vingers over het toetsenbord: een heerlijk vertrouwd geluid. Hij greep met een snelle beweging naar links, en beet vervolgens met een luid gekraak de kop van een kakkerlak af. Toen schoot hij met een muisklik een paar aliens verrot.

Op een dag hoorde hij een vreemd geluid. Het kwam bij de ingang vandaan. Het leek of er mensen naderden! En ja, even later zag hij lichtjes schijnen.... Kon hij stoppen met zijn game? Wegrennen, zich verstoppen? Shit, hij moest die Tycon Hero nog killen....

'Je bent er gloeiend bij!' riep een harde mannenstem plots in zijn oor. 'Meekomen mannetje!'

Verschrikt stond hij op, zijn muis nog in zijn hand, één oog nog op het beeldscherm gericht. 'Maar de Tycons dan?' bracht hij vertwijfeld uit.

Het baatte niet, meekomen zou hij. Naar buiten, in het volle licht, dat hij al jaren niet meer had gezien. Zodra hij buiten kwam, denderde infected predatory animals vlak langs zijn benen. En nu hij goed keek, de man die hem zonet naar buiten had gevoerd, droeg een Blunderbuss, die alleen kan worden geladen met stukjes verzengde zombie uit de nooit eindigende nachtmerrie 'Red Dead Redemption.' Op de keper beschouwd was het buiten lang niet gek!