Mensenwerk

Collega's, leidinggevenden, je kiest ze niet. Heb je een baan, dan heb je ze. Deal er maar mee.

Ik heb er heel veel gehad, banen, collega's en leidinggevenden. De meeste banen waren leuk, en op zijn minst zeer leerzaam. Voor de collega's en leidinggevenden geldt hetzelfde, maar dan 2 keer zo sterk. Je kunt nog zo'n mooi vak hebben, wie je bent als mens is veel bepalender.

Een vriendin van mij voor wie ik ook wel eens communciatieklussen doe, heeft een fantastisch concept bedacht. Het heet 'Run 'n hotel'. Het gaat als volgt:

Een team, maar liever nog een club managers of leidinggevenden, draait minimaal 24 uur volledig mee in een groot, behoorlijk 'classy' hotel. Voordat zij een hotelfunctie krijgen toebedeeld, wordt gekeken welke competentie betreffende persoon kan ontwikkelen. Vaak heeft het met klantgerichtheid te maken, maar er gebeurt ook iets heel anders. In tegenstelling tot de als paddenstoelen uit de grond schietende workshops over inspirerend leiderschap, waarbij iedereen elkander de hemel in prijst en iedereen ineens een geweldig inspirerend leider blijkt te zijn, krijgt hier de leider opdrachten om de bedden op te maken. En snel een beetje, want de volgende gasten hebben net beneden bij de CEO die achter de balie staat, ingecheckt. Truus van de afdeling 'kamers' zit dus de regiomanager flink achter de broek. Vooral wanneer blijkt dat hij de lakens wel uitdeelt, maar niet strak gespannen over de bedden legt. En dan moet al het werk opnieuw.

Gisteren sprak ik mijn vriendin. Zij had er net een 'Run 'n hotel' opzitten. Er was één manager vroegtijdig vertrokken. Hij riep bij iedere opdracht 'Weet jij wel wie je voor je hebt?' of 'Tegen wie denk jij wel dat je het hebt?' Tja, daar had Truus met de hete adem van de nieuwe gasten in haar nek natuurlijk geen boodschap aan.

En zo blijkt weer eens hoe belangrijk het is wíe je bent en niet wát je bent. Een fijne collega of een prettige leidinggevende bijvoorbeeld.

Vorige week ging ik uit eten met een heel stel ontzettend fijne ex-collega's. We werken niet meer samen, maar dat is niet het belangrijkste wat ik mis. Ik mis hen.