Doorgezakt.

Op 16 augustus om 3.14 uur zakten mijn logees met luid gekraak dwars door het bed. De zorgvuldig in orde gemaakte slaapkamer was overal op voorbereid, maar terwijl de jaren voortschreden, was het bed te oud geworden en compleet vergaan. Hoe kon ik het weten?

10 jaar geleden kocht ik in de kringloopwinkel een grappig ouderwets bed. Ik schilderde het in frisse kleuren en bracht er heel wat uren in door. Mijn bed en ik, we kregen snel een fijne band. Tot vorige week, toen bracht ik de brokstukken naar de recycling die overigens pal naast de kringloop ligt.

Zo startte in diverse kringloopwinkels een nieuwe queeste naar HET bed. Simpel, oud en mét een plankje voor boeken en zooi. En vooral: zonder nachtkastjes! Ik vond het niet. Zelfs op marktplaats stond niet één bed dat mijn oude ook maar enigszins benaderde. Helaas.

Ten einde raad stapte ik vandaag een echte beddenzaak binnen. Lieve help, wat zijn die bedden allemaal lelijk! En duur! Na 5 minuten in totale shock door de zaak rennen, dook plots de verkoper op.
'Lukt het een beetje?' vroeg hij vriendelijk.
'Ik vind helemaal niet wat ik zoek' antwoordde ik.
Nadat ik hem had uitgelegd waarnaar ik zocht, keek hij me diep in de ogen en verkondigde met een zucht dat zoiets hier niet te vinden was.
'Wat vindt u eigenlijk een mooi bed?' vroeg ik.
'Hier?' vroeg hij met een verbaasde uithaal, 'Ik vind ze allemaal lelijk, die bedden interesseren me helemaal niets.'
Ik bedankte hem voor het inspirerende gesprek en vertrok.

Voorlopig bivakkeer ik vrolijk op zolder. Op een matras op de grond, door de grond zakken doe ik 's nachts in ieder geval nooit.