United by passion

Zonder één file reden we vanmorgen naar Amsterdam, linea recta naar de bijeenkomst van United by Passion. Ik had geen idee wat ik kon verwachten.

In een zaal met een man of 100 bestond het ochtendprogramma uit verhalen van bevlogen sprekers, die vertelden over leven vanuit passie. Geloof het of niet, het werkte vre-se-lijk aanstekelijk. Onder andere Frank du Mosch hield een betoog over organisaties en instellingen in Nederland en hoe het er aan toe gaat: regels, protocollen, overhead en 7 dubbele bestuurslagen, het is allemaal killing voor onze passie. Er moet iets veranderen, willen we voorkomen dat we allemaal ten onder gaan aan bureaucratie en het Grote Graaien.

Het middaggedeelte bestond uit zelf aan het werk. Wat is je droom, hoe ga je die verwezenlijken?
Hoe suf ik dit soort gepraat meestal ook vind, hier werd ik echt heel blij van! Anderhalf uur met elkaar spreken zonder één 'maar' of tegenwerping te horen, anderhalf uur elkaar versterken, aanvullen en afspraken maken over hoe nu samen verder. Wat een verademing! En dat allemaal met vreemden, van wie alleen de voornaam te lezen viel op hun opgeprikte badge.

Helemaal opgefrist en blij reden we huiswaarts. Het kan dus écht, je passie leven. Ik heb het vandaag gevoeld en het werkt ontzettend aanstekelijk. Geef dus de moed niet op: naast bureaucratische regels en vele, vele bestuurslagen, waart er vanaf heden iets heel besmettelijks in Nederland rond. Het is de schrik van conservatieve instituten en ambtelijke apparaten. Maar ook van de bancaire wereld en de Grote Graaiconcerns. Het is het passievirus. Ik wens dat het velen aansteekt en dat het langzaam maar zeker grote organisaties en onszelf onze gezondheid terug geeft.

Ja, ik besmet u graag.