proost!

Nederlandse wijn is helemaal booming. Vanuit het diepe zuiden is in 8 jaar tijd heel Nederland tot aan de Waddeneilanden toe geschikt geraakt om meeldauw ongevoelige druivenrassen te kweken.

Natuurlijk ben ik nieuwsgierig naar de smaak van deze wijnen van de koude grond.
Tot nu toe heb ik het gedaan met de smaakrecensies op internet, maar dat is toch net zoiets als door een raampje naar een bos kijken. Je mist nogal wat. Bovendien is niet alles even overtuigend als je een franse wijnliefhebber bent:'De echte Nederlandse witte landwijn heeft een bijzonder karakter. De specifieke geur in deze wijn is niet direct te omschrijven. Volgens een van de deelnemers is dit misschien wel de typisch Nederlandse landwijn smaak.'
of: 'De rode landwijn heeft een eigen geur die door ons niet direct is te plaatsen. Je herkent wel duidelijk rood fruit en een lichte kruidigheid. De wijn is toegankelijk en is al duidelijk verbeterd met een jaar terug. De smaak is niet onaangenaam, heeft een eigen karakter en is moeilijk te associëren met reguliere wijnen uit de ons omringende landen. Is dat nou de typische Nederlandse smaak, net zo typisch als de Retsina wijnen uit Griekenland?'

Soms wordt er gewoon verwezen naar goede wijnen van elders om de Nederlandse smaak te beschrijven: 'De rosé heeft een bijzonder plezierige geur, fruitig en relatief lang, met voldoende intensiteit. De smaak is goed mooi droog en soepel. De kleur is voor een rosé vrij donker en komt overeen met een pinot noir uit de Elsaz of een Gamay wijn zoals Beaujolais. Dat mag Fred opvatten als een groot compliment.'
Dat vergelijken met grote namen vind ik nou jammer. Als we een mooi product gaan neerzetten, dan toch ook echt Nederlands tot en met. We vergelijken onze kaassmaken ook niet met de Franse en we noemen Weidelander niet voor niets geen Brielander.

Vorige week kregen we ons eerste Nederlandse flesje van wijnboer Plack. Plackwijn dus. Ik weet het niet. De kleur is ontegenzeggelijk prachtig, de fles is mooi, het etiket niet slecht, maar de naam! Ik krijg de fles vanwege psychologische aspecten tot nu toe niet geopend.

Ik ga hem overstickeren, dat etiket. Met een goede naam, echt Nederlands. Eén die wereldwijd met goede smaak geassocieerd wordt. Weineken ofzo. En dan onbevooroordeeld proeven. Proost.