Voorlopen

Vanaf augustus waren de winkels helemaal Sinterklaas, sinds oktober staan er overal versierde kerstbomen en vuurwerk heeft in alle toonsoorten al geknald. Het is kortom tijd voor mooi, zacht voorjaarsweer en lammetjes in de wei.

Vandaag zocht ik om die reden sneeuwklokjes. Na een lange wandeling moest ik toch constateren dat er nog geen eentje bloeit. Dat wist ik natuurlijk wel, maar dat deed aan het gevoel dat mijn winter voorbij is niets af. Ik bedoel maar: wie heeft ooit bedacht dat het romantisch is als er sneeuw ligt met kerst? Weet je wat ik romantisch vind? Inderdaad, sneeuwklokjes. En kersenbloesem, kleine eendjes in de vijver en dat iedereen geen jas aan hoeft. Maar daar hoor je nooit iemand over tijdens de kerst.

Gelukkig valt er wel iets te beïnvloeden, en dat heb ik dan ook gedaan. Begrijp me niet verkeerd: ik hou best van tradities, maar om ze dan ieder jaar in dezelfde voorspelbare volgorde uit te voeren, das een ander verhaal. Daarom had ik de kerstboom versierd met kleine gekleurde eitjes met pastelkleurige lintjes er aan. Bovenop prijkte een melkchocolade paaskip. Mijn 4 kleine nichtjes mochten eieren zoeken in de tuin. Met een rieten mandje en zonder handschoenen aan. Daarna zijn we de rozen gaan snoeien. Op tweede kerstdag gingen we dauwtrappen. Ik had een leuke picknickmand vol lekkers mee. De koffie bleek bevroren, maar dat mocht de pret niet drukken, het was heerlijk rustig in het bos. Alleen het weer deed niet mee. Dat draait altijd en eeuwig maar in hetzelfde saaie ritme zijn seizoenen af. Kunnen we daar niet eens wat aan doen?