Silva, lustrum

Zacht geurende grond, gezaagde bomen, rottende natte bladeren of stoffig groen. Er is maar weinig dat zo heerlijk ruikt en zo zelden verveeld als het bos.
De organisatie waar ik werk is blauw-wit. En eigenlijk ook grijs. De wegen waarover ik rij zijn donkergrijs en soms steenrood. De lucht is zwartgrijsblauw en alles daar tussenin. En de stad? Die is best mooi, maar niet groengeurend. Omdat ik zelf geen bladgroen heb, moeten de weekenden bossig groen zijn. Alle, alle kleuren en geuren groen wil ik, net zo lang tot grijs en grauw zijn uitgewist.