Ergens in januari 2011 op een mooie middag tijdens een optreden in een verzorgingshuis kwamen ze elkaar tegen: Bert Louissen, (pianist/zanger) en Willeke Alberti.
Ze raakten aan de praat, Willeke en Bert. Ze zongen samen voor de lol, ze wisselden hun CD's uit.
Het duurde niet lang of Willeke belde Bert. Ze was dolenthousiast over de liedjes op de gekregen CD, zowel de tekst als de muziek spraken haar enorm aan. Ze wilde graag een afspraak om eens verder te praten over mogelijkheden.
Die eerste afspraak is geweest. Ik was erbij, want de liedteksten die ze mooi vindt, schreef ik. Het werd een geweldige middag. De verhalen over de warme persoonlijkheid van deze dame kloppen helemaal. Tijd speelde geen rol, er werd gezongen, gelachen, we raakten ontroerd. We luisterden naar prachtige muziek, Bert speelde op de piano waarop Willy Alberti, haar vader, ooit speelde. De kamer zinderde van liefde voor muziek en passie, de tijd vloog voorbij. Veel later dan we hadden gedacht namen we afscheid van elkaar.
Er is werk aan de winkel, het verhaal is nog niet afgelopen. En wat heb ik ontzettend veel zin om samen met Bert voor haar aan de slag te gaan. Omdat ze echt een prachtmens is.
Posts
Wat leuk, hoop dat 't mooi wordt!
BeantwoordenVerwijderen