Communicatieadviseur is een mooi vak, al weet niet iedereen wat het inhoudt. Daarom schrijf ik vandaag over een interessant en waargebeurd voorbeeld uit de praktijk.
Vandaag las ik een blogpost, geschreven door een hoge topman. Doel van het blog: transparantie en overbruggen van de kloof tussen medewerkers en de top. Op zich natuurlijk heel goed. De topmannen schrijven interessante stukjes en na 3 jaar bloggen blijkt de kloof zodanig gedicht, dat medewerkers uitvoerig reageren en schrijven hoe ze over bepaalde dingen écht denken. 'Heel goed!' zou je denken,'dan heb je je doel bereikt, dan weet je wat er leeft onder de medewerkers en kun je er iets mee doen. Mooie wisselwerking!'
Maar zo ging het niet. Want wat schrijft de topman in zijn post? Dat hij dit soort reacties (kritisch, negatief, twijfelend aan de keuzes die gemaakt zijn) helemaal niet leuk vindt, terwijl hij voorbijgaat aan de reden van deze reacties. Ik zal u de reacties daarop dan weer besparen.
Het punt is duidelijk: in plaats van serieus op de reacties in te gaan, ze als een kans te zien om met medewerkers te communiceren over wat er in hun ogen echt toe doet, vergroot de topman de kloof in één klap tot ongekende proporties. Leuke stukjes schrijven kan deze man prima, maar van communicatie heeft hij -vanuit organisatiebelang- de finesses niet begrepen.
En dat hoeft ook niet, want daar kun je een communicatie adviseur voor inhuren. Die helpt bij het kiezen van de juiste communicatiestrategie, de juiste invalshoek. In dit geval: luisteren naar medewerkers, ze serieus nemen, in gaan op wat zij je vertellen. En de kans aangrijpen je organisatie te verbeteren.
Ps. Ik zoek een leuke baan.
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten